سمیرا گوهری مقدم؛ مجید رحیم پور؛ کوروش قادری؛ محمد مهدی احمدی
چکیده
از موارد رایج عملکرد نامطلوب شبکه های توزیع آب، عدم قطعیت در تقاضای آب برنامه ریزی شده و تغییرات در مقادیر زبری لوله ها است. در این تحقیق مدلی برای بهینه سازی شبکه هایی که اجرا شده اند ولی نیاز به استحکام بخشی تحت شرایط عدم قطعیـت دارند، توسعه داده شده است. در این مدل، شبیه ساز EPANET با الگوریتم بهینه سازی ژنتیک ...
بیشتر
از موارد رایج عملکرد نامطلوب شبکه های توزیع آب، عدم قطعیت در تقاضای آب برنامه ریزی شده و تغییرات در مقادیر زبری لوله ها است. در این تحقیق مدلی برای بهینه سازی شبکه هایی که اجرا شده اند ولی نیاز به استحکام بخشی تحت شرایط عدم قطعیـت دارند، توسعه داده شده است. در این مدل، شبیه ساز EPANET با الگوریتم بهینه سازی ژنتیک در محیط برنامه نویسی متلب تلفیق شده است. به این صورت که ابتدا با استفاده از مفهوم منطق فازی، توابع عضویت فازی پارامترهای ورودی (تقاضای گرهـی و ضـریب زبری لوله) ایجاد شده است، سپس با در نظر گرفتن ارتباط بین تقاضاها و هد فشاری مورد نیاز گره ها و استفاده از روش تأثیر (Gupta and Bhave 2007) مدل بهینه سازی فازی به مدل قطعی تبدیل شده و نهایتاً با استفاده از الگوریتم ژنتیک قطر لوله هایی که بایستی به موازات لوله های موجود کارگذاری شوند به دست میآید. روش ایجاد شده برای یک شبکه نمونه از تحقیقات گذشته با تغییر سطح عدم قطعیت بررسی شد که نتایج حاکی از افزایش 28 درصدی هزینه شبکه با افزایش50 درصدی عدم قطعیت های در نظر گرفته شده و کاهش 5/7 درصدی هزینه با اعمال 75/0 متر تلورانس در هد فشاری مورد نیاز بود. روش پیشنهاد شده بر اساس الگوریتم ژنتیک کاملاً مناسب بوده و جوابی را ایجاد میکند که فشارهای مورد نیاز در بدترین وضعیت ایجاد شده تأمین شود.
فاطمه گیشین زاده؛ نسرین سیاری؛ مجید رحیم پور
چکیده
عامل اصلی انتقال آب در شبکههای توزیع آب، اختلاف هد فشاری بین دو نقطه بوده و در صورت افزایش فشار بیش از حد استاندارد، پدیده نامطلوب نشت رخ میدهد. نشت در سیستم آبی از لحاظ اقتصادی، اجتماعی و تأثیرات زیست محیطی مهم میباشد. اهداف تحقیق حاضر شامل تشخیص نقاط هدررفت آب در شبکه توزیع آبرسانی با استفاده از مدل EPANET و روش نروفازی، و مقایسه ...
بیشتر
عامل اصلی انتقال آب در شبکههای توزیع آب، اختلاف هد فشاری بین دو نقطه بوده و در صورت افزایش فشار بیش از حد استاندارد، پدیده نامطلوب نشت رخ میدهد. نشت در سیستم آبی از لحاظ اقتصادی، اجتماعی و تأثیرات زیست محیطی مهم میباشد. اهداف تحقیق حاضر شامل تشخیص نقاط هدررفت آب در شبکه توزیع آبرسانی با استفاده از مدل EPANET و روش نروفازی، و مقایسه این دو روش و ارائه روش بهتر جهت تشخیص نقاط هدررفت آب میباشد. در این تحقیق به منظور ردیابی نشت در شبکه توزیع آب شهر محیآباد استان کرمان، روشی مبتنی بر مدلسازی هیدرولیکی و حل معکوس معادلات جریان، جهت پیشبینی محل و میزان نشت موجود در شبکه توزیع آب با استفاده از نرمافزار EPANET و روش نروفازی، با داشتن مقادیر اندازهگیری شده فشار در تعدادی از گرههای شبکه، معرفی شد. نتایج حاکی از آن است که در بهترین معماری انتخاب شده از بین کلیه شبکههای آزمایش شده، ضرایب نشت حاصل از پیشبینی نروفازی نسبت به مقادیر مدلسازی شده EPANET مناسبترین گزینه برای مدلسازی بوده و دارای ضریب همبستگی 984/0 و میانگین خطای پیشبینی MSE، برابر صفر با ریشه میانگین مربعات خطا (RMSE)، 0024/0 لیتر بر ثانیه نشاندهنده دقت پیشبینی مطلوب و قابلیت اطمینان بسیار زیاد شبکه آموزش دیدهاست. روش پیشنهادی با حداقل برداشت اطلاعات هیدرولیکی از نوع فشارها، قابلیت خوبی در پیشبینی محل نشت در شبکه را دارا بوده و همچنین استفاده از روش نروفازی، ساده و کمهزینه بوده علاوه بر آن از دقت مناسبی برخوردار است.